برای دردانه ام

دلبندم تو را به رخ تمام شقايقها ميكشم و ميگويم " تا دخترم هست زندگي بايد كرد"  همونطور كه قبلا هم گفتم شما در حد يكي دو قدم  راه ميرفتي و اصولا بين دو نفر يا دو تا شي مثل ميز و مبل و ... و دقيقا فرداي عيد فطر يعني 31 مرداد (1 سال و 23 روز) از چند قدم شروع كردي و ظرف مدت 3 روز ميشه گفت كه كامل راه افتادي و عمه جون كه به اتفاق خانواده رفته بودن شمال موقع برگشتن و ديدن شما تعجب كرده بودن كه ميتوني طول اتاق رو بدون  افتادن طي كني. البته اولا خيلي جالب راه ميرفتي با دستاي باز  حفظ تعادل ميكردي ولي بعدش كم كم راه رفتن ها هم عادي تر شد. الان كه دارم اين مطلب رو مينويسم(8 مهر) ؛ تو خارج از خونه هم راه ميري و زياد دوست ندا...